|
|
 |
|
|
|
 |
| |
 |
Jowisz |
 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Jasność Jowisza waha się w okolicy -2,3 mag, maksymalnie wynosi ona -2,7 mag.
Jest on jedną z pięciu planet widocznych gołym okiem i jednocześnie zazwyczaj
czwartym pod względem jasności obiektem na niebie (po Słońcu, Księżycu, i Wenus).
W czasie wyjątkowo korzystnych opozycji Marsa, jasność Marsa może przewyższać jasność
Jowisza - wtedy ten ostatni spada na piątą pozycję w skali jasności.
Masa Jowisza jest 2,5 raza większa od całkowitej masy wszystkich pozostałych planet.
Jest on tak masywny, że powoduje przesunięcie się barycentrum Układu Słonecznego
ponad powierzchnię słońca (leży ono 1,068 promienia słonecznego od środka gwiazdy).
Czasem jest nazywany "niedoszłą gwiazdą", i chociaż są znane dużo większe planety
pozasłoneczne, jest prawdopodobnie planetą o największej możliwej średnicy z takim składem
chemicznym - dalsze zwiększanie jego masy powodowałoby jego grawitacyjne zapadanie się i
w końcu zapoczątkowanie reakcji termojądrowej. Co prawda nie ma wyraźnej granicy między
masywnymi planetami a brązowymi karłami (mimo że w widmie tego ostatniego znajdują się
charakterystyczne linie spektralne), ale aby stać się gwiazdą, Jowisz musiałby mieć masę
około 70 razy większą od obecnej.
Jowisz jest najszybciej obracającą się planetą w Układzie Słonecznym, co powoduje duże
spłaszczenie planety, łatwe do zaobserwowania przez teleskop. Powierzchnia planety jest
pokryta kilkoma warstwami chmur układających się w charakterystyczne pasy widoczne z Ziemi.
Najbardziej znanym szczegółem jego powierzchni jest Wielka Czerwona Plama, będąca wirem o
średnicy większej niż średnica Ziemi.
W 1610 Galileusz odkrył cztery największe księżyce Jowisza, Io, Europę, Ganimedesa i Callisto,
tak zwane księżyce galileuszowe. Były to pierwsze obiekty, które w oczywisty sposób nie krążyły
wokół Ziemi, dlatego odkrycie to odegrało ważną rolę w dowodzeniu
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<-
Haut de page
->
|
|
|
|
 DSO |
|
|
|
Obserwacje |
|
|
|
Inne Strony |
|
|
|
